رفتار سازمانی
رضا سپهوند؛ اردشیر شیری؛ حامد قاسم پور؛ فاطمه فاضل پور
چکیده
انزوای خودخواسته، پدیدة خاموش سازمان به‌شمار می‌رود؛ حالتی که کارمند عامدانه و با اختیار، گوشة عزلت برمی‌گزیند و خود را از هیاهوها و رویدادها دور کرده و دِل به مشارکت در فعالیت‌های سازمانی نمی‌دهد. نامکشوف ماندن ابعاد و موجبات از نظرگاه پژوهشگران و پنهان ماندن از دید مدیران، منجر به ضرورت یافتن انجام تحقیق شد. بنابراین این تحقیق، ...
بیشتر
انزوای خودخواسته، پدیدة خاموش سازمان به‌شمار می‌رود؛ حالتی که کارمند عامدانه و با اختیار، گوشة عزلت برمی‌گزیند و خود را از هیاهوها و رویدادها دور کرده و دِل به مشارکت در فعالیت‌های سازمانی نمی‌دهد. نامکشوف ماندن ابعاد و موجبات از نظرگاه پژوهشگران و پنهان ماندن از دید مدیران، منجر به ضرورت یافتن انجام تحقیق شد. بنابراین این تحقیق، به دنبال شناخت عمق مفهومی و موجبات سببی این پدیدة کمتر شناخته شده است. این تحقیق از ساحت رویکرد بر پایة روش کیفی و راهبرد نظریة مبنایی از نوع سامانمند استوار است. جامعة آماری شامل خبرگان شاغل سازمان‌های دولتی شهر ایلام بودند که به شیوة نمونهگیری نظری با در نظرگرفتن قاعدة اشباع تئوریک با تعداد 17 نفر مصاحبة نیمهساختار یافته انجام شد. قابلیت اطمینان به دادههای کیفی از طریق معیارهای لینکلن و گوبا (1985)، سنجش شد. سرانجام کنکاش در عمق دادهها موجب سربرآوردن 5 مقولة مسمومیت سازمانی، شاکلة سنتی سازمان، ناکارآمدی فرایندهای اداری، تلخکامیهای تجربهشده و فرهنگ و جو سازمانی به عنوان موجدات انزوای خودخواسته با نشانگرهای دیگر هراسی، اعتراض خاموش، توقعات آرمانگرایانه و منش محافظهکاری بود.
